เมื่อภรรยาของเขาเสียชีวิตทิ้งลูกสาวไว้ห้าคน
เขาต้องการให้ลูกสาวแต่งงานแบบเรียงลำดับ
คนแรกแต่งก่อนหลังจากนั้นคนที่สองสามและสี่
แต่พี่สาวคนโตปฏิเสธที่จะแต่งงาน
เพราะอยากดูแลปรนนิบัติพ่อก่อน
พ่อเลยแต่งงานคนที่เหลือจนครบทั้งหมด
คนโตก็อยู่ดูแลพ่อจนกระทั่งพ่อเสียชีวิต
หลังจากพ่อเสียก็มีการเปิดพินัยกรรม
โดยมีข้อความว่า”ห้ามแบ่งบ้านหลังนี้
จนกระทั่งพี่คนโตจะได้แต่งงานเพราะนางยอมเสียสละเพื่อพี่น้องทั้งหมด
แต่พี่น้องทั้งสี่จะขายบ้านและเอาเงินมาแบ่งในทันที
โดยที่ไม่คำนึงสักนิดเลยว่า
พี่สาวของนางจะอยู่อาศัยที่ไหน
จนกระทั่งพี่สาวไม่เห็นซึ่งทางออกเลยตัดสินใจโทรหาคนที่มาติดต่อซื้อบ้าน
และตัดสินใจเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง
โดยนางบอกว่า
“บ้านนี้เป็นมรดกที่พ่อให้มาแบ่งกับน้องๆทั้งสี่
โดยตัวนางเองนั่นไม่มีที่อยู่อาศัยนอกจากบ้านหลังนี้ จะขอเวลาสักเดือนสองเดือนเพื่อหาบ้านใหม่
ที่เหมาะสมแล้วจะย้ายออกไป
ชายที่ซื้อบ้านหลังนี้ก็ยินดีตามคำขอของนาง
หลังจากการขายเสร็จสิ้น
พี่น้องทั้งสี่ต่างได้รับเงินตามส่วนของแต่ละคนก็แยกย้ายกันกลับไปยังครอบครัวของพวกนาง
โดยไม่สนใจใยดีพี่สาวคนโตเลยสักนิด
แต่พี่สาวคนโตด้วยความอีม่านของนาง
นางคิดในใจว่า อัลลอฮจะไม่ทอดทิ้งนางเพราะนางปรนนิบัติดูแลพ่อเป็นอย่างดี
เวลาผ่านไปเสียงโทรศัพท์ดัง
จากเจ้าของบ้านคนใหม่
นางตกใจและคิดว่าคงโดนไล่ออกภายในเร็ววัน
แล้วก็มาถึงวันที่ต้องส่งบ้านให้เจ้าของคนใหม่
แต่นางยังหาที่อยู่ไม่ได้
นางเลยบอกกับเจ้าของบ้านไปว่า
ฉันยังไม่เจอบ้านที่จะย้ายออกไป
ชายคนนั่นตอบกลับไปว่า
“ฉันไม่ได้มาเพื่อที่จะเอาบ้าน
แต่ฉันจะมาบอกว่าฉันได้โอนบ้านคืนให้เธอเพื่อเป็นสินสอดในการแต่งงาน
ถ้าเธอรับฉันเราก็จะแต่งงานกัน
แต่ถ้าเธอปฏิเสธฉันบ้านหลังนี้ก็ยังเป็นของเธอ
นางก็เริ่มร้องให้และเชื่ออย่างสนิทใจเลยว่า
อัลลอฮไม่ทอดทิ้งคนที่ทำดีอย่างแน่นอน
จงอดทนและดุอาอฺ